Rain keeps falling on my head

Vandaag om 12:45 hadden we een tour in Busch Gardens dus lekker relaxed opgestaan en onderweg zouden we wel ontbijten. We waren net op de I4 of het onweer en regen from Hell kwam naar beneden en bliksem die insloeg als een soort explosies. Op de rechterbaan zijn we met een vaartjes tussen de 50 en 55 richting Tampa gereden. Hier en daar lagen er auto’s naast de baan en soms reden ze als gekke langs je… Soms denk je hebben mensen geen hersens. Je ziet bijna niks en blijkbaar verstand op nul en gaan met die banaan. Maar ja, we zijn bij aflsag 10 gestopt bij de Cracker Barrel en zijn droog binnen gekomen.

het ontbijt werd de holiday sunrise met een cinnamon biscuit. De rest is scrambled eggs, sugar ham, sausage patties, slice of bacon, biscuits and gravy, grits and fried apples. De grits eens geproefd maar dat hoeft nie. Gravy smaakt als een soort ragout dus laat maar en de cinnamon biscuit was erg lekker.

We gaan weer onderweg en ook weer regen, al kwamen we droog aan bij Busch. Eerste winkeltje in en eh zullen we Cheetah hunt doen nu het nog droog is .. Nou dat was het inmiddels niet meer dus dan maar aan de koffie. Om nou te blijven zitten tot het droog is hmm dan maar de poncho over ons hoofd en gaan. Richting Jungala, de tijgers en de Oerang Oetangs. Want daar hadden we een tour maar je kan ons altijd wel een tijdje vinden bij de tijgers. Nog geprobeerd met de familie te facetimen/skypen maar dat ging niet lukken. Zal het aan het weer hebben gelegen?

Om kwart voor 1 mochten we mee met een educator die ons, we hadden een privetour, afleverden bij de Oerang Oetangs achter de schermen. We mochten naar binnen en zagen het achterbuitenverblijf en de slaapvertrekken. Daar zat Horst de oudste man die ze hebben en mega. We kregen uitleg over van alles, hun verzorging, speeltjes alles. We kregen te zien hoe Horst gevraagd werd om bv zijn oren of handen te presenteren zodat ze kunnen kijken of alles goed is. En natuurlijk als er iest is dat het niet vreemd voor ze is als de dierenarts er is en ze hetzelfde moeten doen.

De ramen waren helaas nat en smerig maar leuk om te zien

Deze dame is geboren in Nederland daarna naar Duitsland gegaan en samen met Horst eerst naar Nieuw-Zeeland en nu in busch. Inmiddels zijn ze 36 en 34 jaar oud.

Na alle info werden we naar de tijgers gebracht en daar kregen we een training te zien.

En heel veel uitleg over hoe ze alles regelen daar achter en wat ze in een dag doen enz enz. Erg leuk om eens te zien.

Deze mooie dame en heer, broer en zus hadden net een bloodsicle gehad en waren druk bezig met her verorberen daarvan.

We mochten de twee jonkies boven voeren dat was wel gaaf .. Al is het via een buis het is leuk om te zien

Door de regen, de humidity en alles zijn de ramen niet echt droog maar deze lieverd bleef zitten wachten tot i meer meatballs kreeg. Wat een moppie he.

 

Na de tour zijn we maar naar deuitgang gelopen want echt lekker weer was het niet. Het was ook echt megastil. De auto wordt richting Brandon gestuurd, naar Westfield Brandon. Daar lekker geshopt en om half 6 hadden we bij de Bahama Breeze in Tampa afgesproken met collega Carlijn. We hebben 5 minuten in de auto zitten wachten en zijn daarna maar door de stromende regen naar binnen gerend. Even gewacht op Carlijn die was er bijna en toen we langs de bar liepen kregen we nog een compliment van een andere gast die het stoer vond dat we ons hadden nat laten regenen om binnen te komen.

We zijn toch maar binnen gaan zitten en hebben heerlijk gegeten en bijgepraat Om 8 uur verlieten we de tent en heb ik me nog even een keer nat laten regen en de dames opgehaald voor de deur. Carlijn daarna afgezet bij haar auto en in de stromende regen en onweer zijn we weer huiswaarts gereden. Tjonge dat is best vermoeiend maar we zijn zonder kleerscheuren weer thuis. En we waren nog niet binnen of het kwam weer met bakken uit de hemel.

Blog is klaar en morgen ergens tussen 4 en 5 zijn we uitgenodigd bij Edwin, Wendy en Vincent gezellig met Rick en Mandy. Zouden eerst BBQ’en maar de Outback is ook prima.